tutu

Dla Skakanki na balet. Ze znalezionych resztek dekoracji sali na naszym weselu (tiul) oraz z tasiemek i wstążek pasmanteryjnych. Nie tam żadne "designs that inspire", ale nie musiałam kupować na allegro. Się uszyło. Rozmyślam o produkcji seryjnej, z większą ilością wariacji i warstw, ale szyje się jak po grudzie, tiul wchodzi pod stopkę. Zatem pozostaje bardzo amatorski unikat;)

strachy

Zrobiliśmy wczoraj. Odstraszają jesienne depresyjki, mówią, że wcale nie jest tak zimno. W tle goździki skradzione z rabaty przez Bartków.

gabinet dentystyczny

Jako pokłosie dramatycznych wypadków związanych z poszukiwaniem dentysty na początku zeszłego tygodnia, a następnie wizyty z szeroko zakrojonymi pracami wiertniczymi, Skakanka organizuje kiszonkowy gabinet dentystyczny. Wydaje się, że dzieci w sposób o wiele bardziej naturalny niż dorośli oswajają lęki przez konfrontację.

To zielone na buzi Jacka/George'a, to plomba "wojskowa", jak stwierdzono w gabinecie.

zupa gustawa konrada

Może to nierozsądne, mając tyle i tyle lat, dwójkę dzieci, luki w CV, czekać na momenty wytwarzania czegoś własnymi rękami - poza zupą i drugim oraz wszystkim co przed i po. A jednak, mam mnóstwo rozpoczętych spraw i problem bohatera romantycznego: rozdźwięk pomiędzy pragnieniami a możliwościami.

Więc potulnie wracam do zupy. Marki rosół. A wygląda jak lato na początku jesieni.

krata na jesień

Oto wełniana kratka, której kupon dziś nabyłam w sklepie z tkaninami i resztkami. Czytelnik widzi tutaj kratkę, ja natomiast widzę już sukienkę oraz dodatki, chętnie czarne. A ponieważ doświadczenie w szyciu sukienek mam niewielkie (tytułem uściślenia: żadne), sama jestem ciekawa, co z tego wyjdzie. Zaczynam od prania materiału w 30 stopniach, by nie skurczył się po uszyciu - to mówi mi intuicja. Mam nadzieję, że później także nie przestanie się do mnie odzywać!

wrocław w bombaju

Warsztat pracy:
Szkic i przekonanie, że "zajmie mi to gdzinkę":
Po pięciu godzinach z hakiem, w środku nocy, obrazek spryskuję fiksatywą, wkładam do passe partout i za szkło. Jestem cała w pastelowym pyle, wszystkie kolory na czole i nosie, rękach - po łokcie.











Obrazek pojechał do Indii, przez Mumbai (Bombaj) do miasta Chennai.

na dzień dobry

Po co mi taki blog?

Ano po to, żeby od czasu do czasu się pochwalić. Życie kury domowej, która własny small biznes kręci także często w domu - z natury swej pozbawione pianki z codziennych firmowych ploteczek, omawiania garderoby i trendów w tv - obfituje jedynie w małe radości hand-made.

Więc, jak zaznaczyłam, zamierzam się chwalić, zupełnie nieskromnie. Wszystkim, co mi się uda lub nie, nie przejmując się faktem, że w dobie fotografii cyfrowej oraz powszechnej dostępności materiałów art&craft - każdy może zostać artystą i dzieci na kółku plastycznym mogą sobie z pewnymi tematami poradzić lepiej. Nie szkodzi.

Zaczynam się chwalić już od jutra.

Acha, grafika nagłówka oczywiście od webvilla.pl (lub, jak kto woli: szblonynablogi.pl). Najlepszy web designer w kraju, niestety, nie do końca jeszcze odkryty.